Σωματείο Βάσης Ανέργων
& επισφαλώς εργαζομένων
Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα, είναι κοινωνικό αγαθό για κάθε άνεργο κι εργαζόμενο, για όλους τους ανθρώπους.
Το Υπουργείο Yγείας περικόπτει και στέλνει στην εφεδρεία το υγειονομικό προσωπικό που προσπαθούσε να καλύψει τις ήδη κενές οργανικές θέσεις, συγχωνεύει και κλείνει νοσοκομεία, κλινικές του ΙΚΑ , πολύ-ιατρεία και δημοτικά ιατρεία κάνοντας την περίθαλψη προνόμιο λίγων Παράλληλα ισοπεδώνεται η ήδη -λόγω της συνθήκης ζωής που έχει επιβληθεί- επιβαρυμένη ψυχική υγεία αυτών που έχουν πεταχτεί στο περιθώριο από το ίδιο το σύστημα κάνοντας τους υποχείρια και εξαρτημένους από αυτό.
Την ίδια στιγμή που άνεργοι και οι επισφαλείς εργαζόμενοι ζούμε σε μια συνθήκη έλλειψης παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, το ελληνικό κράτος με μπροστάρηδες την εκκλησία και τις ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ και από επιφανή ντόπια αφεντικά, μας προβάλλουν σχεδόν καθημερινά μέσω των ΜΜΕ το ¨φιλανθρωπικό” τους έργo.
Οι αντικοινωνικές πολιτικές που επιβάλλει αυταρχικά το καθεστώς του σύγχρονου ολοκληρωτισμού οδηγούν στην εξαθλίωση. Η πλήρης διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας με τις δραματικές ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό, σε υλικοτεχνικές υποδομές και, τελικά, την αδυναμία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Το κενό καλύπτει ο ολοένα αυξανόμενος ιδιωτικός τομέας, που, μετά την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος, εξυπηρετεί πλέον μόνο όσους έχουν την απαραίτητη οικονομική δυνατότητα. Η συγκεκριμένη δημοσιονομική πολιτική δεν είναι προσωρινή, δεν αφορά μόνο τακτικές «διάσωσης» της χώρας αλλά αποτελεί στρατηγικό στόχο του συστήματος: ο αριθμός των δημόσιων νοσοκομείων πρέπει να μειωθεί δραματικά για να εξυπηρετούν με κατώτερης ποιότητας υπηρεσίες ή και καθόλου μόνο τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού ενώ οι υπόλοιποι θα αγοράζουν υπηρεσίες υγείας ανάλογα με την οικονομική τους επιφάνεια.
Απέναντι σ αυτήν την επίθεση ένα σημαντικό κομμάτι των εργαζόμενων στο χώρο της υγείας (γιατροί, νοσηλευτές, διοικητικοί…) κινητοποιείται και αντιδρά, με ριζοσπαστικό τρόπο πολλές φορές , υπερασπιζόμενο τις θέσεις εργασίας, τα δικαιώματα του, αλλά και το δημόσιο χαρακτήρα της περίθαλψης ως κοινωνικό δικαίωμα (βλέπε προσπάθεια αυτοδιαχείρισης νοσοκομείου Κιλκίς, κινητοποιήσεις των εργαζομένων στον τομέα της ψυχικής υγείας, στο Αττικό νοσοκομείο, στo Γενικό στα Πατήσια, στο Ελπίς κ. α.).
Η συνειδητοποίηση της ταξικής θέσης των ανέργων και των επισφαλών ή μη εργαζομένων, η συσπείρωση – συλλογικοποίηση μας μέσα σε σωματεία βάσης, εργατικές συλλογικότητες και τοπικές ομάδες ανέργων με βασικό χαρακτηριστικό την συνεργασία μεταξύ μας, και η σύνδεση των αγώνων των αντιστεκόμενων ευρύτερα, είναι το πρώτο βήμα για ν απαντήσουμε ως κοινωνία στον αποκλεισμό την εξαθλίωση και τον κανιβαλισμό, που με βία επιβάλλουν οι από πάνω.
Η συμμετοχή μας σε συνελεύσεις, με οριζόντιες δομές, στις γειτονιές όπου ζούμε, για να αγωνιστούμε στο παρόν για όλα τα ζητήματα της καθημερινότητας μας χωρίς κομματικές κηδεμονίες , έξω από θεσμικές διαμεσολαβήσεις είναι το όπλο μας στον αγώνα για την επιβίωσή μας . Πρέπει να δημιουργήσουμε δομές αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης μεταξύ μας για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, θεμελιώνοντας στο σήμερα αξίες μιας άλλης κοινωνίας με διαφορετικό τρόπο οργάνωσης χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Απαιτούμε:
-Δωρεάν υγεία για όλους
-Άμεση σφράγιση βιβλιάριων υγείας όλων των ταμείων που έχουν λήξει λόγω οφειλών
-Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους άνεργους κ εργαζόμενους, ντόπιους και μετανάστες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου