Της ΣΟΦΗΣ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ Το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Υγείας, που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή, εμφανίζει ως «διαρθρωτικές αλλαγές» την αποδιάρθρωσή του συστήματος υγείας, την περαιτέρω εμπορευματοποίησή του, την υποβάθμιση του ήδη υποβαθμισμένου επιπέδου των υπηρεσιών και την ενίσχυση του ιδιωτικού κεφαλαίου.Ειδικότερα στο Πολυνομοσχέδιο, μεταξύ άλλων, προβλέπεται:
• Η παράδοση του συστήματος προμηθειών των Νοσοκομείων στον ιδιωτικό τομέα, στον οποίο μάλιστα δίνεται η δυνατότητα σύναψης συμβάσεων με εμπορικές τράπεζες για τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων προμηθειών και την εξόφληση των προμηθευτών. Οι ρυθμίσεις αυτές όχι μόνο δεν θα οδηγήσουν σε εξυγίανση στις προμήθειες, αλλά στην παραπέρα μονοπώλησή τους και στη δημιουργία τραστ με ταυτόχρονη υποβάθμιση της ποιότητας των υλικών.
• Η επέκταση ελαστικών μορφών απασχόλησης σε δημόσιους φορείς της πρόνοιας, αλλά και η ευελιξία στη μετατροπή και μεταφορά οργανικών θέσεων από ένα ΝΠΔΔ σε άλλο, διευκολύνοντας έτσι τις επικείμενες συγχωνεύσεις και καταργήσεις φορέων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Στην κατεύθυνση των «συγχωνεύσεων» κινείται και η ρύθμιση που προβλέπει τη δυνατότητα διοίκησης περισσοτέρων του ενός νοσοκομείων από το ίδιο πρόσωπο ως Διοικητή.
• Η διευκόλυνση ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα υγείας, καθώς του προσφέρεται τη δυνατότητα επέκτασης των ιδιωτικών κλινικών ως προς τις κτιριακές υποδομές, την ανάπτυξη νέων τμημάτων, μονάδων και εργαστηρίων και αύξησης κλινών. Ο ιδιωτικός τομέας υγείας θα είναι αυτός που θα καλύπτει τα κενά που θα δημιουργηθούν από τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις δημόσιων νοσοκομείων.
• Το «άνοιγμα» του επαγγέλματος των φαρμακοποιών. Με την επέκταση του ωραρίου λειτουργίας, την αύξηση του αριθμού των φαρμακείων , το μικρό φαρμακείο εξοντώνεται και οι φαρμακοποιοί υπαλληλοποιούνται. Πίσω από την απελευθέρωση του επαγγέλματος κρύβονται επιχειρηματικά συμφέροντα που καραδοκούν για να αλώσουν το χώρο του λιανικού εμπορίου φαρμάκου. Οι μεγάλες πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες μονοπωλούν την έρευνα, την παραγωγή, τη διανομή και διάθεση φαρμάκου και οι οποίες με τις υπερτιμολογήσεις και την κατευθυνόμενη υπερσυνταγογράφηση διογκώνουν τη φαρμακευτική δαπάνη και κερδοσκοπούν εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και των ασθενών μένουν στο απυρόβλητο.
• Η ενοποίηση των κλάδων υγείας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ΟΠΑΔ, ΟΓΑ και ΟΑΕΕ και η σύσταση «Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας» (ΕΟΠΥΥ). Πρόκειται για την πιο σημαντική διάταξη του Νομοσχεδίου, την οποία η κυβέρνηση προβάλει επικοινωνιακά, επικαλούμενη την ανάγκη οργάνωσης ενιαίου και ολοκληρωμένου δικτύου ισότιμης παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (ΠΦΥ). Με τη σύσταση, όμως του ΕΟΠΥΥ δεν αναπτύσσεται ένα δημόσιο σύστημα ΠΦΥ ούτε καν μπαίνουν οι βάσεις σ΄αυτή την κατεύθυνση, αφού δεν εντάσσονται σε αυτόν τα υπάρχοντα Κέντρα Υγείας και δεν δημιουργούνται νέα, δεν προβλέπεται οικογενειακός γιατρός και ομάδα υγείας. Στην πραγματικότητα το Υπουργείο Υγείας με τις ρυθμίσεις του Νομοσχεδίου αναδιαρθρώνει οργανωτικά ασφαλιστικούς φορείς που παρέχουν υπηρεσίες υγείας συστήνοντας ένα νέο ΝΠΔΔ – ενιαίο οργανισμό, ο οποίος θα αγοράζει υπηρεσίες υγείας τόσο από το ΕΣΥ, όσο και από τον ιδιωτικό τομέα με όρους ελεύθερης αγοράς και με στόχο όχι τη βελτίωση υπηρεσιών, αλλά με αποκλειστικό σκοπό τον περιορισμό των δαπανών.
Η εξοικονόμηση πόρων θα προέρχεται από την ιδιοποίηση, δηλαδή την κατάσχεση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, που στηρίχθηκε μόνο στις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, από την επιβολή επισφαλών εργασιακών σχέσεων, από την αύξηση των εισφορών των συνταξιούχων του δημοσίου, από την άμεση ή έμμεση επιβάρυνση των ασφαλισμένων για παροχές υγείας και κυρίως από την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών.
• Η διευκόλυνση ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα υγείας, καθώς του προσφέρεται τη δυνατότητα επέκτασης των ιδιωτικών κλινικών ως προς τις κτιριακές υποδομές, την ανάπτυξη νέων τμημάτων, μονάδων και εργαστηρίων και αύξησης κλινών. Ο ιδιωτικός τομέας υγείας θα είναι αυτός που θα καλύπτει τα κενά που θα δημιουργηθούν από τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις δημόσιων νοσοκομείων.
• Το «άνοιγμα» του επαγγέλματος των φαρμακοποιών. Με την επέκταση του ωραρίου λειτουργίας, την αύξηση του αριθμού των φαρμακείων , το μικρό φαρμακείο εξοντώνεται και οι φαρμακοποιοί υπαλληλοποιούνται. Πίσω από την απελευθέρωση του επαγγέλματος κρύβονται επιχειρηματικά συμφέροντα που καραδοκούν για να αλώσουν το χώρο του λιανικού εμπορίου φαρμάκου. Οι μεγάλες πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες μονοπωλούν την έρευνα, την παραγωγή, τη διανομή και διάθεση φαρμάκου και οι οποίες με τις υπερτιμολογήσεις και την κατευθυνόμενη υπερσυνταγογράφηση διογκώνουν τη φαρμακευτική δαπάνη και κερδοσκοπούν εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και των ασθενών μένουν στο απυρόβλητο.
• Η ενοποίηση των κλάδων υγείας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ΟΠΑΔ, ΟΓΑ και ΟΑΕΕ και η σύσταση «Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας» (ΕΟΠΥΥ). Πρόκειται για την πιο σημαντική διάταξη του Νομοσχεδίου, την οποία η κυβέρνηση προβάλει επικοινωνιακά, επικαλούμενη την ανάγκη οργάνωσης ενιαίου και ολοκληρωμένου δικτύου ισότιμης παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (ΠΦΥ). Με τη σύσταση, όμως του ΕΟΠΥΥ δεν αναπτύσσεται ένα δημόσιο σύστημα ΠΦΥ ούτε καν μπαίνουν οι βάσεις σ΄αυτή την κατεύθυνση, αφού δεν εντάσσονται σε αυτόν τα υπάρχοντα Κέντρα Υγείας και δεν δημιουργούνται νέα, δεν προβλέπεται οικογενειακός γιατρός και ομάδα υγείας. Στην πραγματικότητα το Υπουργείο Υγείας με τις ρυθμίσεις του Νομοσχεδίου αναδιαρθρώνει οργανωτικά ασφαλιστικούς φορείς που παρέχουν υπηρεσίες υγείας συστήνοντας ένα νέο ΝΠΔΔ – ενιαίο οργανισμό, ο οποίος θα αγοράζει υπηρεσίες υγείας τόσο από το ΕΣΥ, όσο και από τον ιδιωτικό τομέα με όρους ελεύθερης αγοράς και με στόχο όχι τη βελτίωση υπηρεσιών, αλλά με αποκλειστικό σκοπό τον περιορισμό των δαπανών.
Η εξοικονόμηση πόρων θα προέρχεται από την ιδιοποίηση, δηλαδή την κατάσχεση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, που στηρίχθηκε μόνο στις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, από την επιβολή επισφαλών εργασιακών σχέσεων, από την αύξηση των εισφορών των συνταξιούχων του δημοσίου, από την άμεση ή έμμεση επιβάρυνση των ασφαλισμένων για παροχές υγείας και κυρίως από την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Κρίσιμα ζητήματα για τους ασφαλισμένους όπως τί υπηρεσίες θα τους παρέχονται, με ποιό τρόπο, αν και πώς θα καλύπτονται οι ανασφάλιστοι μένουν να αποσαφηνιστούν με την έγκριση του ενιαίου κανονισμού παροχών υγείας. Ένα «ραντεβού στα τυφλά» που θα κοστίσει ακριβά για την υγεία του λαού. Γιατί χωρίς νέες υποδομές, χωρίς προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού, χωρίς δημόσιους πόρους και με το βάρος της πρωτοβάθμιας περίθαλψης να πέφτει στα πολυιατρεία του ΙΚΑ, με τις γνωστές δυσλειτουργίες και ανεπάρκειες, μπορούμε με ασφάλεια να μιλήσουμε για παροχή ενιαίου υποβαθμισμένου «πακέτου υπηρεσιών», για επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού και για κίνδυνο συμφόρησης των νοσοκομείων καθώς, περιστατικά πρωτοβάθμιας περίθαλψης θα κατευθύνονται στα νοσοκομεία σε μαζική κλίμακα.
Επίσης, με το πρόσχημα της ένταξης των νοσοκομειακών μονάδων του ΙΚΑ στο ΕΣΥ, θα κλείσουν νοσοκομεία του ΙΚΑ, μειώνοντας έτσι το συνολικό αριθμό των υφισταμένων νοσοκομειακών κλινών.
Ενδεικτικές των προθέσεων της κυβέρνησης για την εφαρμογή της «μεταρρύθμισης» είναι οι δηλώσεις του διοικητή του ΙΚΑ, περί σύστασης κοινοπραξίας γιατρών του ιδρύματος με ιδιώτες γιατρούς, στην οποία θα εκχωρούνται πολυιατρεία του ΙΚΑ. Μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε παράδοση της ΠΦΥ στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Με το πολυνομοσχέδιο, όπως και με το σύνολο των κυβερνητικών πολιτικών στο χώρο της υγείας (δραστικές περικοπές δημοσίων δαπανών για λειτουργία Νοσοκομείων, καταβολή εισιτηρίου 5 € στα εξωτερικά ιατρεία Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας, οικονομική επιβάρυνση ασθενών για χειρουργεία, εργαστηριακό έλεγχο, εφαρμογή της αναλογίας 1:5 για προσλήψεις και στην Υγεία, κατάργηση τμημάτων και επικείμενη συγχώνευση Νοσοκομείων, απογευματινή ιδιωτική λειτουργία Νοσοκομείων) ο χώρος της δημόσιας υγείας διαλύεται, προκειμένου να μειωθούν δραστικά οι δημόσιες δαπάνες υγείας.
Είναι φανερό ότι, με την καθοδήγηση της Ε.Ε.-ΔΝΤ, έχουμε μπει σε ένα φαύλο κύκλο που οδηγεί σε μια συνεχή υποβάθμιση των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στο χώρο της υγείας, αλλά και συνεχούς συρρίκνωσης του ΕΣΥ, με ταυτόχρονη μεταφορά πόρων από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, η οποία σε συνθήκες κρίσης, ανεξέλεγκτης ανεργίας και ραγδαίας φτωχοποίησης του ελληνικού λαού εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για το επίπεδο της λαϊκής υγείας.
Αυτός ο φαύλος κύκλος μπορεί να σπάσει μόνο με τη δυναμική παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα, για να μπει φραγμός στις βάρβαρες πολιτικές της κυβέρνησης – ΕΕ - ΔΝΤ. Για τη διεκδίκηση ενός δημόσιου και δωρεάν συστήματος υγείας, με επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, που θα προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες υγείας σε όλους και δεν θα αφήνει χώρο για επιχειρηματική κερδοσκοπική δραστηριότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου