1. Η 48ωρη Γενική Απεργία στις 19 και 20 Οκτώβρη, αν και ανοργάνωτη και προορισμένη να χάσει από την συνδικαλιστική ηγεσία, απέδειξε περίτρανα ότι καμία δύναμη στον κόσμο δεν είναι ισχυρότερη από τη συλλογική δύναμη των εργαζομένων και ότι αυτή η τελευταία πηγάζει από τους ίδιους τους χώρους δουλειάς και έχει την απεργία ως κύριο όπλο. Περισσότερο από 1 εκατομμύριο διαδηλωτές σε όλη την Ελλάδα, η μεγαλύτερη διαδήλωση των τελευταίων 35 χρόνων στην Αθήνα και σε πολλές ακόμα πόλεις και ένα παραδειγματικό μπλοκάρισμα της παραγωγής σε όλη τη χώρα, συνθέτουν δίχως αμφιβολία τη μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση της μεταπολίτευσης και αποδεικνύουν ότι αυτή η κυβέρνηση και τα αφεντικά τους του Κεφαλαίου, έχουν χάσει οποιοδήποτε έρεισμα μέσα στην κοινωνία και πρέπει να φύγουν. Όσο μένουν, είναι πλέον προφανές, ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε καθεστώς οικονομικής αλλά και πολιτικής δικτατορίας.
2. Τα άμεσα και απτά αποτελέσματα αυτής της απεργιακής κινητοποίησης ήταν κατά πολύ υποδεέστερα των δυνατοτήτων. Η κυβέρνηση δεν κινδύνευσε έστω με πτώση, το πολυνομοσχέδιο δεν καταψηφίστηκε, ούτε καν διατηρήθηκε ζωντανή μια συζήτηση για την κλιμάκωση και την τελική αντεπίθεση των εργαζομένων.
3. Τα αίτια αυτής της αποτυχίας βρίσκονται για μία ακόμη φορά στους αδιάφορους αλλά και εγκληματικούς ταυτόχρονα πολιτικούς σχεδιασμούς που κατατρώγουν το συνδικαλιστικό και γενικότερα το εργατικό κίνημα. Για ακόμη μία φορά, μικρά και μεγάλα «μαγαζάκια» προτίμησαν να οργανώσουν τη δική τους παρέλαση, όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας, σαμποτάροντας ανοιχτά κάθε λαϊκό ή συνδικαλιστικό σχεδιασμό που θα προωθούσε την οικονομική οργάνωση της τάξης και θα μπορούσε να οδηγήσει στη νίκη.
4. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στην συνδικαλιστική παράταξη ΠΑΜΕ του ΚΚΕ, που αντιγράφοντας τις αντεπαναστατικές πρακτικές των σοσιαλδημοκρατών της δεκαετίας του ’30, επιχείρησε να εμποδίσει κάθε κίνηση με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τα δικά του, να καταστείλει κάθε μορφής ριζοσπαστικοποίηση των εργατών και να περιφρουρήσει το αστικό κοινοβούλιο από τους διαδηλωτές. Στην πραγματικότητα, αυτό που ήθελε ήταν να περιφρουρήσει τη διαχείριση της ήττας για λογαριασμό του.
5. Η στάση του ΠΑΜΕ/ ΚΚΕ ξεπέρασε κάθε όριο όταν το ίδιο το βράδυ της 20ής Οκτώβρη ένας αγωνιστής εργάτης μέλος του πέθανε εξαιτίας των δολοφονικών χημικών της Αστυνομίας και εκείνο επιχείρησε να συνδέσει το θάνατό του με τα επεισόδια που είχε η περιφρούρηση του με άλλους διαδηλωτές. Τις ανακοινώσεις του ΠΑΜΕ μάλιστα ξεπέρασαν σε προβοκατορολογικό παραλήρημα εκείνες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάποιων συνιστωσών της, που παρακαλάνε το ΚΚΕ να τις παίξει. Αλλά και η πλειονότητα των οργανώσεων, δεν αναφέρθηκε ουσιωδώς ούτε στην απεργία ούτε στην ανάγκη κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων, λες και 48 ώρες απεργίας έγιναν για να οργανωθεί μια συμπλοκή.
6. Πέρα και έξω από αποτυχημένους και βλαπτικούς πολιτικούς σχεδιασμούς είναι η άθλια στάση κομματιών της διαδήλωσης που επιτέθηκαν όχι κατά της περιφρούρησης αλλά εναντίον διαδηλωτών του ΠΑΜΕ με μάρμαρα και βόμβες μολότοφ που έπεφταν στο πλήθος. Αποδοκιμάζουμε αυτές τις πρακτικές με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, όπως και την επίθεση της περιφρούρησης του ΠΑΜΕ με κράνη και παλούκια εναντίον κάθε άλλου διαδηλωτή.
7. Η ΑΝΑΡΧΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – Ροσινάντε, κάνει έκκληση σε όλες τις αντικαπιταλιστικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος για άμεσο απεργιακό συντονισμό, προκειμένου να απαντηθεί η βάρβαρη οικονομική επίθεση του Κεφαλαίου και των κυβερνητικών της υπηρετών και να τσακισθεί ο κρατικός αυταρχισμός.
8. Η λύση σήμερα βρίσκεται στην οργάνωση της οικονομικής πάλης της εργατικής τάξης. Με όπλο την ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
Στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο
Μέχρι τη νίκη!
Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε
2. Τα άμεσα και απτά αποτελέσματα αυτής της απεργιακής κινητοποίησης ήταν κατά πολύ υποδεέστερα των δυνατοτήτων. Η κυβέρνηση δεν κινδύνευσε έστω με πτώση, το πολυνομοσχέδιο δεν καταψηφίστηκε, ούτε καν διατηρήθηκε ζωντανή μια συζήτηση για την κλιμάκωση και την τελική αντεπίθεση των εργαζομένων.
3. Τα αίτια αυτής της αποτυχίας βρίσκονται για μία ακόμη φορά στους αδιάφορους αλλά και εγκληματικούς ταυτόχρονα πολιτικούς σχεδιασμούς που κατατρώγουν το συνδικαλιστικό και γενικότερα το εργατικό κίνημα. Για ακόμη μία φορά, μικρά και μεγάλα «μαγαζάκια» προτίμησαν να οργανώσουν τη δική τους παρέλαση, όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας, σαμποτάροντας ανοιχτά κάθε λαϊκό ή συνδικαλιστικό σχεδιασμό που θα προωθούσε την οικονομική οργάνωση της τάξης και θα μπορούσε να οδηγήσει στη νίκη.
4. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στην συνδικαλιστική παράταξη ΠΑΜΕ του ΚΚΕ, που αντιγράφοντας τις αντεπαναστατικές πρακτικές των σοσιαλδημοκρατών της δεκαετίας του ’30, επιχείρησε να εμποδίσει κάθε κίνηση με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τα δικά του, να καταστείλει κάθε μορφής ριζοσπαστικοποίηση των εργατών και να περιφρουρήσει το αστικό κοινοβούλιο από τους διαδηλωτές. Στην πραγματικότητα, αυτό που ήθελε ήταν να περιφρουρήσει τη διαχείριση της ήττας για λογαριασμό του.
5. Η στάση του ΠΑΜΕ/ ΚΚΕ ξεπέρασε κάθε όριο όταν το ίδιο το βράδυ της 20ής Οκτώβρη ένας αγωνιστής εργάτης μέλος του πέθανε εξαιτίας των δολοφονικών χημικών της Αστυνομίας και εκείνο επιχείρησε να συνδέσει το θάνατό του με τα επεισόδια που είχε η περιφρούρηση του με άλλους διαδηλωτές. Τις ανακοινώσεις του ΠΑΜΕ μάλιστα ξεπέρασαν σε προβοκατορολογικό παραλήρημα εκείνες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάποιων συνιστωσών της, που παρακαλάνε το ΚΚΕ να τις παίξει. Αλλά και η πλειονότητα των οργανώσεων, δεν αναφέρθηκε ουσιωδώς ούτε στην απεργία ούτε στην ανάγκη κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων, λες και 48 ώρες απεργίας έγιναν για να οργανωθεί μια συμπλοκή.
6. Πέρα και έξω από αποτυχημένους και βλαπτικούς πολιτικούς σχεδιασμούς είναι η άθλια στάση κομματιών της διαδήλωσης που επιτέθηκαν όχι κατά της περιφρούρησης αλλά εναντίον διαδηλωτών του ΠΑΜΕ με μάρμαρα και βόμβες μολότοφ που έπεφταν στο πλήθος. Αποδοκιμάζουμε αυτές τις πρακτικές με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, όπως και την επίθεση της περιφρούρησης του ΠΑΜΕ με κράνη και παλούκια εναντίον κάθε άλλου διαδηλωτή.
7. Η ΑΝΑΡΧΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – Ροσινάντε, κάνει έκκληση σε όλες τις αντικαπιταλιστικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος για άμεσο απεργιακό συντονισμό, προκειμένου να απαντηθεί η βάρβαρη οικονομική επίθεση του Κεφαλαίου και των κυβερνητικών της υπηρετών και να τσακισθεί ο κρατικός αυταρχισμός.
8. Η λύση σήμερα βρίσκεται στην οργάνωση της οικονομικής πάλης της εργατικής τάξης. Με όπλο την ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
Στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο
Μέχρι τη νίκη!
Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου